Photo Gallery

Multimedia

Πίνακας Περιεχομένων

10/6/17

Ψάχνουν στις τσέπες μας για επενδυτές!



Του Άκη Ντάνου*

Πέρασαν τους παρευρισκόμενους για «κινέζους επενδυτές» και τους ζήτησαν να αναλάβουν αυτοί την επαναλειτουργία του τρένου. Ο υφυπουργός υποδομών και μεταφορών Νίκος Μαυραγάνης και ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΣΕ Κωνσταντίνος Πετράκης απέκλεισαν την διάθεση έστω και ενός ευρώ για την επαναλειτουργία του τρένου αν δεν βρεθεί επενδυτής!

Σε λάθος κατεύθυνση το τρένο

Στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δια του υφυπουργού υποδομών και μεταφορών Νίκου Μαυραγάνη απέκλεισε το ενδεχόμενο να μετατραπεί η γραμμή σε γραμμή προαστιακού με το σκεπτικό «επενδύθηκαν τόσα χρήματα για την βελτίωση της υπάρχουσας μετρικής γραμμής και δεν μπορούμε να τα πετάξουμε έτσι». Ο κ. Μαυραγάνης αναφερόταν με αυτή την φράση στο έργο που επιτελέστηκε από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ και είχε ως αποτέλεσμα να καταργηθεί οριστικά η γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα. Προτιμά να υπάρχει μια άχρηστη γραμμή από το να αντικατασταθεί και να γίνει κερδοφόρα. 

Ο  Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΣΕ Κωνσταντίνος Πετράκης μάλιστα για να πείσει τους παρευρισκόμενους δημιούργησε τεχνικά συλλογιστικά εμπόδια του τύπου «ίσως χρειαζόμαστε μια μελέτη που να επιβεβαιώνει πως θα διακινούνται από Κόρινθο 200-έως 1500 επιβάτες. Δεν λέω πως τα νούμερα είναι αυτά, αλλά το πώς θα πρέπει να υπολογίσουμε την κερδοφορία της γραμμής». Η παγίδευση δεν βρίσκεται φυσικά στον αριθμό των πιθανών επιβατών αλλά στον προσδιορισμό της διαδρομής. Όπως τα παρουσίασε ο κ. Πετράκης η βιωσιμότητα θα κριθεί από το πόσοι θα βγάζουν εισιτήριο στην Κόρινθο προς Ναύπλιο κι αντίστροφα κι όχι από την Πάτρα ή την Αθήνα. Ένας τέτοιος υπολογισμός λογικό είναι να είναι απογοητευτικός γιατί θα πρέπει όλη η Κόρινθος να κινείται προς Ναύπλιο κι αντίστροφα.

Φυσικά δεν έγινε καμιά αναφορά για το τρένο ως κοινό μέσο μεταφοράς πρώτα των πολιτών και μετά των τουριστών. Η γραμμή Κόρινθος – Καλαμάτα δεν έγινε για να εξυπηρετεί μόνο τους τουρίστες όπως περιστράφηκε κουβέντα κατά την συζήτηση. Η απειρία της επιτροπής για την επαναλειτουργία του τρένου ήταν εμφανής και αφέθηκε στο να υπολογίζει την μεταφορά των τουριστών από το λιμάνι του Ναυπλίου στην Τίρυνθα και στις Μυκήνες. Ήδη η κυβέρνηση είχε καναλιζάρει την κουβέντα προς τις λύσεις να δημιουργηθεί ένας διατοπικός Sui Generis φορέας με την συμβολή των Δήμων Ναυπλιέων και Άργους - Μυκηνών, καθώς και την υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας, για να λειτουργήσει με ιδιωτικά κεφάλαια ή την εξεύρεση μιας ή περισσοτέρων εταιριών, ακόμα και  ΚΟΙΝΣΕΠ για να λειτουργήσει τμηματικά το τρένο!

Ο θρίαμβος της νεοφιλελεύθερης σκέψης

Η συζήτηση ήταν ένας θρίαμβος της νεοφιλελεύθερης άποψης για το πώς θα πρέπει να λειτουργεί η κοινωνία. Τα πάντα σε ιδιώτες ακόμα και σε ομάδες πολιτών αρκεί να μην επιβαρύνεται το κράτος. 

Ξέχασαν όμως κυρίως οι του ΣΥΡΙΖΑ, να πουν πως το τρένο στο παρελθόν εκτελούσε και κοινωνική πολιτική συνδέοντας περιοχές που ήταν ασύμφορες για τους ιδιώτες πχ για τα ΚΤΕΛ, όπως τα Κουγέϊκα, το Σπηλιοτάκη, την Βελανιδιά, την Ανδρίτσα, το Ελαιοχώρι κ.α. Όλες αυτές οι περιοχές σήμερα ζουν στην απομόνωση και σιγά σιγά εγκαταλείπονται από τους κατοίκους. Δεκάδες χωριά σε όλη την διαδρομή Από το Άργος ως την Καλαμάτα έχουν οδηγηθεί σε μαρασμό και λόγω φυσικά της ελλιπούς συγκοινωνίας. Η σαλαμοποίηση της γραμμής Πελοποννήσου έχει ως αποτέλεσμα αυτό που ζούμε σήμερα. Οι ιδιώτες να καρπούνται τα πιο ζουμερά κομμάτια της γραμμής και να ζητάμε μετά από δήμους να κάνουν κοινωνική πολιτική στις μεταφορές, πράγμα σχεδόν απίθανο με το χάλι των οικονομικών της τοπικής αυτοδιοίκησης!

Όμως το τρένο δεν μετέφερε μόνο επιβάτες αλλά και εμπορεύματα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το κόστος μεταφοράς με το τρένο είναι χαμηλότερο απ ότι με το αυτοκίνητο. Η προγραμματισμένη κατάργηση της γραμμής Αθήνα –Καλαμάτα μέσω Άργους ωφέλησε μόνο τις ιδιωτικές εταιρίες μεταφορών και αυτούς που εισπράττουν διόδια μεταφέροντας το κόστος διακίνησης των εμπορευμάτων στον καταναλωτή.

Οι κυβερνητικές προτάσεις

- Η γραμμή παραμένει μετρική δεν μετατρέπεται σε προαστιακό.

- Όποιος θέλει μπορεί να δρομολογήσει τρένο από Κόρινθο μέχρι Ναύπλιο.

-Τουριστικά βαγόνια που θα κυκλοφορούν όταν αποβιβάζονται τουρίστες στο λιμάνι του Ναυπλίου με προορισμό Τίρυνθα και Μυκήνες.

-Καμία διακλάδωση του τρένου, δηλαδή το τρένο που θα έρχεται από Κόρινθο θα γυρίζει σ αυτήν.

- Οι Δήμοι και η περιφέρεια να φτιάξουν εταιρία που θα λειτουργήσουν με δικά τους έξοδα το τρένο.

- Το κράτος αναλαμβάνει το κόστος αποκατάστασης των γραμμών ύψους 2εκατ. Ευρώ περίπου εάν και εφ όσων βρεθεί επενδυτής.

- Την μελέτη βιωσιμότητας θα την αναλάβει ο ενδιαφερόμενος επενδυτής.

- Η χρήση χώρων του ΟΣΕ, όπως το πάρκο του ΟΣΕ στο Ναύπλιο, μπορούν να παραχωρηθούν σε ιδιώτες προκειμένου οι δήμοι κλπ να χρηματοδοτούν το τρένο.

Το τρένο από μια άλλη σκοπιά

- Επιδότηση των «άγονων δρομολογίων» με κριτήριο τον ορθολογικό σχεδιασμό των μεταφορών και την αλληλοσυμπλήρωση με τα άλλα μεταφορικά μέσα.

- Αναγνώριση ότι η ιδιωτικοποίηση δεν αποτελεί λύση, καθώς δεν έχει αποδώσει ούτε σε άλλες χώρες που έχει εφαρμοστεί.

- Ενδεχόμενη πρόσκληση στα ΚΤΕΛ, τις περιφερειακές αυτοδιοικήσεις και τους σιδηροδρομικούς, να επενδύσουν σε σιδηροδρομικές γραμμές που τους αφορούν. Το επενδυτικά αυτά σχήματα θα δίνουν δικαίωμα συμμετοχής στις αντίστοιχες εισπράξεις σε προκαθορισμένο ποσοστό, δε θα οδηγούν όμως σε συμμετοχή σε ζημιές ή κέρδη ούτε θα μπορούν να μεταβιβαστούν σε τρίτους. Τέτοιες ρυθμίσεις θα βοηθούσαν στη διαμόρφωση σχέσεων συνεργασίας και αλληλοσυμπλήρωσης μεταξύ τρένου και λεωφορείου, θα απελευθέρωναν οχήματα και οδηγούς για καλύτερη εξυπηρέτηση των μικρότερων οικισμών και θα έδιναν στις τοπικές κοινωνίες δυνατότητα συμμετοχής στις αποφάσεις για τη συγκοινωνιακή τους κάλυψη.

- Ανάδειξη του σιδηροδρόμου σε κορμό των χερσαίων μεταφορών για μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, με αύξηση του μεταφορικού του έργου ώστε να αυξηθούν τα έσοδα και να μειωθεί το κόστος ανά «χιλιομετρικό επιβάτη».

- Μετατροπή της γραμμής Κόρινθος – Ναύπλιο σε 1,40μ ώστε να δέχεται βαγόνια του προαστιακού και σύνδεσή της με το Ελ. Βενιζέλος

- Κόμβο μετεπιβίβασης στο Άργος και επαναλειτουργία της μετρικής γραμμής έως την Καλαμάτα.


* Άρθρο της Εφημερίδας «Αναγνώστης Πελοποννήσου» (1/6/2017)

Ο παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός του Ναυπλίου

Ο παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός αποτελεί ένα από τα πολλά όμορφα σημεία της πόλης και ορίζει το τέλος ή την αρχή του ιστορικού κέντρου του Ναυπλίου.

Φώτο: Παλαιός Σταθμός Ναυπλίου - αρχείο Ντ. Τριάντου

Στις αρχές του 18ου αιώνα η περιοχή αυτή, που βρισκόταν εκτός των τειχών της πόλης, κατακλυζόταν από θάλασσα. Γύρω στο 1720, την περίοδο της δεύτερης Τουρκοκρατίας του Ναυπλίου, οι Τούρκοι διαμόρφωσαν την περιοχή με προσχώσεις στολίζοντάς την με ολάνθιστους κήπους και «περίχρυσα περίπτερα» που προορίζονταν για τους Τούρκους αγάδες.


Φώτο: Εμπορική αμαστοστοιχία στον Παλαιό Σταθμό του Ναυπλίου

Το 1884, η περιοχή αυτή επελέγη για τη δημιουργία του σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης. Τον επόμενο χρόνο κατασκευάστηκαν τα κτίρια του σταθμού και το 1886 άρχισαν τα τακτικά δρομολόγια προς την Αθήνα. Πρόκειται για σταθμό Α' τάξεως διώροφο με παραδοσιακό σκαλιστό στέγαστρο, που το αρχιτεχτονικό του ύφος εναρμονίζεται απόλυτα με τη νεοκλασική ατμόσφαιρα της πόλης του Ναυπλίου.


Φώτο: Παλαιός Σταθμός Ναυπλίου από αρχείο Σ.Φ.Σ.

Ο παλιός σταθμός στο Ναύπλιο δεχόταν ως το 1963 τακτικά επιβατικά τραίνα (μικτές αμαξοστοιχίες Άργους-Ναυπλίου και σε ορισμένες χρονιές αυτοκινητάμαξες από Αθήνα) και μέχρι το 1972 περίπου εμπορικά τραίνα. Στη συνέχεια αγοράστηκε από τον ΟΣΕ έκταση στην παραλία Ναυπλίου για δημιουργία νέου σταθμού, και το 1983 ο παλιός σταθμός παραχωρήθηκε στον Δήμο Ναυπλίου για να λειτουργεί ως πολιτιστικός χώρος και πάρκο αναψυχής. Παρόλα αυτά, το 1988, 1990, 1991, 1993 και 1994 ξαναέφτασαν μέχρις αυτόν τον σταθμό εκδρομικές αμαξοστοιχίες (ατμήλατες και αυτοκινητάμαξες).

Φώτο: Ναύπλιο 11/10/1990 – Τουριστική αμαξοστοιχία στην παλιά γραμμή του Ναυπλίου (οδός Αιγίου), κατά την διάρκεια εκδρομικού δρομολογίου με επιβάτες Γερμανούς τουρίστες. Η φωτογραφία προέρχεται από το προσωπικό αρχείο του φίλου του Σιδηροδρόμου Χρήστου Δρούγκα, και οι εικονιζόμενοι είναι εργαζόμενοι του ΟΣΕ.

Το 1992 ανακαινίζεται η παραλλαγή της γραμμής προς την παραλία Ναυπλίου που είχε φτιαχτεί το 1972-73 και επεκτείνεται μερικές εκατοντάδες μέτρα, για να φτιαχτεί ο νέος σταθμός Ναυπλίου, σε χώρο που παραχώρησε στον ΟΣΕ το Λιμενικό Ταμείο Ναυπλίου, με τον πρόεδρό του κ. Μανουσάκη. Τον Φλεβάρη του 1993 επαναλειτουργεί η γραμμή Ναυπλίου με τον νέο σταθμό, με 2 απευθείας δρομολόγια από και προς Αθήνα και 4 τοπικά από και προς Αργος. Το 2005 σταμάτησε για να ξεκινήσουν τα έργα ανακαίνισης της γραμμής και επαναλειτούργησε την διετία 2009-2010 (με 3 αρχικά και 5 στη συνέχεια δρομολόγια προς Κόρινθο / αντ. σε Προαστιακό προς Αθήνα).



Φώτο: Πανοραμική φωτογραφία από το Παλαμήδι όπου φαίνεται ο παλιός Σταθμός του Ναυπλίου με την εκδρομική αυτοκινητάμαξα του Σ.Φ.Σ.

Τον Δεκέμβριο του 2010 η ΤΡΑΙΝΟΣΕ διακόπτει αδικαιολόγητα την λειτουργία της γραμμής, στα πλαίσια των περικοπών, λόγω "μνημονίου"... Ο νέος σταθμός, που αντί για κτίριο έχει ένα μουσειακό συρμό των Θεσσαλικών σιδηροδρόμων, τα βαγόνια του οποίου χρησιμοποιούνταν ως εκδοτήρια και αίθουσα αναμονής (συν ένα μεγάλο στέγαστρο), λόγω της εγκατάλειψης έχει υποστεί θλιβερούς βανδαλισμούς. Τι κρίμα...





Σήμερα η περιοχή του παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού λειτουργεί ως πάρκο και χώρος αναψυχής με ανθοστόλιστα παρτέρια, παλαιά τρένα, θεατράκι και αναψυκτήριο. Στο κτίριο του παλιού Σιδηροδρομικού Σταθμού στεγάζεται σήμερα το Δημοτικό Ωδείο Ναυπλίου «Κωνσταντίνος Νόνης», με σημαντική συμβολή στην καλλιτεχνική ζωή της πόλης.

Εκδρομική ατμομηχανή εισέρχεται στο Ναύπλιο το 1991


Νοσταλγικό βίντεο από εκδρομή του Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου στον παλιό σταθμό της πόλης του Ναυπλίου το 1991. Κήρυκας παλιών ήχων ξεχασμένων ή άγνωστων για πολλούς, η ατμομηχανή Δ-7108, συνοδευόμενη από τρεις ιστορικές επιβατάμαξες, κατασκευασμένες μεταξύ 1895 και 1925, κάνει θεαματική είσοδο στο Ναύπλιο, θυμίζοντας άλλες εποχές... 

Η Δ-7108 αποτελεί λείψανο του σχεδίου Μάρσαλ, μία από τις επτά που περίσσεψαν στους Αμερικανούς όταν τελείωσε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αντί για τη ζούγκλα της Βιρμανίας τις έστειλαν τελικά στο "μέτωπο" της Πελοποννήσου. Οι Έλληνες τις βάφτισαν Μc Arthur για να τιμήσουν τον διάσημο στρατηγό, τις έλεγαν όμως και "ναύλον". Κουρασμένη το 1981 αποσύρθηκε και έδωσε τη θέση της στις καινούριες ντηζελομηχανές.


Η ατμομηχανή αυτή αναστήθηκε από ανθρώπους που αγαπούσαν τον Σιδηρόδρομο και πραγματοποίησε εκείνη την εποχή δύο "σπαπικές" εκδρομές, μία στο Ναύπλιο και μία στο Λουτράκι. Το παρακάτω βίντεο περιέχει μερικά εντυπωσιακά πλάνα από την άφιξη αυτής της ιστορικής ατμομηχανής στο Ναύπλιο και από τον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό της πόλης. Επίσης υπάρχουν πλάνα από τις Μυκήνες, καθώς και από το Άργος.


Για την ιστορία η τελευταία αμαξοστοιχία που πέρασε μέσα από το Ναύπλιο, εκτελώντας κανονικό δρομολόγιο ήταν το 1963, ενώ στην Πελοπόννησο το 1969.