Photo Gallery

Multimedia

Πίνακας Περιεχομένων

22/2/16

Οι περιττές υπογειοποιήσεις είναι για τους τυφλοπόντικες

Βλέποντας την πόλη και το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας



Αρχικά πρέπει να δώσω τα συγχαρητήριά μου στη μελετητική ομάδα των τριών Πανεπιστημίων (Ζυρίχης, Πάτρας, ΕΜΠ)  και σε όλους όσους συνέβαλλαν για τη διεπιστημονική προσέγγιση και την τελική πρόταση σχετικά με την επιφανειακή διέλευση του τραίνου στην Πάτρα. Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ ότι από τους παραπάνω επιστήμονες υπήρξε δόλος ή οποιοδήποτε συμφέρον, για να καταλήξουν αβασάνιστα σε αυτή την πρόταση.

Εμείς σαν Κίνηση Πελοποννησιακής Γραμμής (Φίλων του Σιδηροδρόμου)  αγωνιζόμαστε πολλά χρόνια για τον σιδηρόδρομο στη χώρα μας και ιδιαίτερα για τον σιδηρόδρομο στην Πελοπόννησο. Αγωνιζόμαστε για μια άλλη κουλτούρα, για μια άλλη  φιλοσοφία, για την υπέρβαση της νοοτροπίας που έχει κεντρική ιδέα την πρόταξη της ιδιωτικής αυτοκίνησης. Μιας αντίληψης  που θέλει να εκτοπίζονται ή να παραμερίζονται τα πάντα  για να εξασφαλίζονται απεριόριστα διάδρομοι για την  αυτοκίνηση, την οποία θεωρούμε ότι συνιστά τον κυριότερο παράγοντα υποβάθμισης των σύγχρονων πόλεων.

Αντιμαχόμαστε την αντίληψη που διακατέχεται από μια υπερευαισθησία για υπογειοποιήσεις μόνο όταν πρόκειται για το φιλικότερο προς το περιβάλλον χερσαίο συγκοινωνιακό μέσο και ποτέ  για τεράστιους δρόμους που επιβαρύνουν πολύπλευρα το περιβάλλον. Γιατί αδιαπέραστα φράγματα αποτελούν οι επικίνδυνες οδικές αρτηρίες  και τα  αυτοκίνητα μέσα στις πόλεις. Αυτά με την ανεξέλεγκτη κίνησή τους  πρακτικά απαγορεύουν την οριζόντια επικοινωνία των πολιτών κι όχι τα μέσα σταθερής τροχιάς που  κινούνται (σε χαμηλές ταχύτητες) σε προβλεπόμενο σταθερό διάδρομο και ώρα.

Γνωρίζω την ευαισθησία των Πατρινών για την πρόσβαση της πόλης στο θαλάσσιο μέτωπο. Για να διασκεδάσω όμως τους, κατά την άποψή μου, υπερβολικούς φόβους που εκφράζονται από ορισμένους, θα αναφέρω το τρανό παράδειγμα του τραμ στην Αθήνα, χωρίς να καταφύγω σε πολλά παραδείγματα από άλλες χώρες. Μιλάω για την παραλιακή γραμμή που ξεκινάει από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στο Παλαιό Φάληρο και καταλήγει στη Βούλα. Είναι  διπλή γραμμή κανονικού πλάτους και περνάει για αρκετά χιλιόμετρα παράλληλα και δίπλα  στο παραλιακό μέτωπο με το οποίο εναρμονίζεται, ενώ διασταυρώνεται κάθετα με  πολλές κάθετες οδούς πρόσβασης στην παραλία και σε αθλητικές υποδομές, καταστήματα αναψυχής, πάρκα,  μαρίνες κτλ. Διέρχεται επίσης από το πολυσύχναστο  εμπορικό κέντρο της Γλυφάδας χωρίς να παρεμποδίζει καθόλου τις δραστηριότητες της πόλης. Ταυτόχρονα δε πρέπει να αναφέρω και τον πράσινο διάδρομο (από γκαζόν) μέσα από τον οποίο περνάει.

Θεωρούμε ότι υπογειοποίηση του σιδηροδρόμου στην Πάτρα σημαίνει από μόνης της υποβάθμιση. Η υπογειοποίηση είναι για τους τυφλοπόντικες άσχετα αν εφαρμόζεται ως έσχατη λύση ανάγκης, όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμοι συγκοινωνιακοί διάδρομοι  μέσα σε μεγάλες πόλεις. Τι θα σήμαινε άλλωστε η υπογειοποίηση για τον επισκέπτη της πόλης και τον τουρισμό συγκριτικά με μια σιδηροδρομική γραμμή –μπαλκόνι προς τη θάλασσα και την πόλη της Πάτρας.

Είναι μέγα πλεονέκτημα η διέλευση του τραίνου κοντά στο κέντρο της πόλης και η άμεση πρόσβαση των πολιτών σε αυτό συνδυαστικά με την ανάπλαση και αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής.

Ας μην ξεχνάμε ότι  η  ματαιοδοξία πανάκριβων και  ανώφελων μεγαλοσχεδιασμών, που ποτέ δεν ολοκληρώνονται, οδηγεί πρακτικά στη  ματαίωση δημόσιων αλλά και ιδιωτικών πολλές φορές έργων.

Θεωρώ πάντως πολύ χρήσιμη στη συζήτηση (που έγινε εκτεταμένα το Σάββατο στην Πάτρα) και την παρουσία του πρώην Δημάρχου κ. Καράβολα και αρκετών εκπροσώπων περιβαλλοντικών κινήσεων της πόλης και καλώ τους πιο ευαισθητοποιημένους πολίτες αυτής της πόλης να δημιουργήσουν ένα κίνημα υποστήριξης της ιδέας για την επιφανειακή διέλευση του τραίνου στην Πάτρα. 

Η πρόταση των μελετητών θεωρούμε ότι έρχεται την κατάλληλη στιγμή, για να φτάσει  επιτέλους το σύγχρονο τραίνο στην Πάτρα χωρίς να χάνει ταυτόχρονα η πόλη τον προαστιακό της σιδηρόδρομο μέσω της παλιάς γραμμής, την οποία εμείς θεωρούμε ότι όπου είναι εφικτό πρέπει  να αξιοποιηθεί περαιτέρω  για προαστιακές, τουριστικές ή άλλες χρήσεις.


Του Κωνσταντίνου Μπρούσαλη, εκπαιδευτικού συγγραφέα, Επικεφαλή της Κίνησης Πελοποννησιακής Γραμμής «Σταθερή Τροχιά».

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου