Photo Gallery

Multimedia

Πίνακας Περιεχομένων

5/6/14

12.) Οι συνέπειες της σιδηροδρομικής σύνδεσης για το Ναύπλιο


Ένα λοιπόν από τα πρώτα θύματα της σιδηροδρομικής περιπέτειας υπήρξε και το λιμάνι του Ναυπλίου. Στο βιβλίου του δημοσιογράφου Γ. Π. Παρασκευόπουλου «Ταξίδια ανά την Ελλάδα», που είδε το φως της δημοσιότητας το 1896, περιγράφεται η κατάσταση με μελανά χρώματα: «Η παλαιά του βασιλείου μας έδρα», γράφει ο συγγραφέας, «ζη με τας αναμνήσεις της... Πού αι προ εικοσαετίας συστοιχίαι των ιστιοφόρων πλοίων τα οποία εστόλιζον τον ευρύ του Ναυπλίου λιμένα. Εκεί συνεκεντρούτο η πλουσία παραγωγή της Αργολίδος, της Αρκαδίας και μέρους της Κορινθίας ακόμη, και εκείθεν εξηκοντίζεται καθ’ όλην την Πελοπόννησον και εις άλλους της Ελλάδος τόπους. Κίνησις και εμπόριον και μεσίται και πλοίαρχοι και ναύται επλημμύρουν την παραλιακήν λεωφόρον από των τειχών των Ενετικών μέχρι τον προς την είσοδον φανού. Όλα τα παραλιακά καταστήματα έβριθον πλήθους συναλλαττομένου, πολυπράγμονος, πολυτεχνίτου. Σήμερον πού να σχετίσης και συγκρίνης την κατήφειαν και το πένθιμον της αγοράς προς την ακμήν και δράσιν παρελθόντων χρόνων. Ο ατμός πρώτος και ο ΣΠΑΠ τελευταίον εγονάτισαν το Ναύπλιον. Μετέβην εις το τελωνείον και συναντήσας τον τελώνην: “Πώς πάν’ αι εισπράξεις, κύριε τελώνα;” τον ερωτώ. Αυτός δε με ύφος κτηματίου που δεν παράγει το χωράφι του: Δεν μας βλέπετε με σταυρωμένα τα χέρια; Μόνον της αγκινάραις για την Πόλι τελωνίζω με!”... Αλλ’ ηλαττώθησαν δια του σιδηροδρόμου και αι ωφέλειαι εκ των δικαστηρίων. Αφ’ ότου έλειψεν η εμπορική ζωή από το Ναύπλιον, όλον σχεδόν τον βίον του εξήρτησε από τα δικαστήρια. Πόλις φυλακών και δικαστηρίων. Αλλ’ οι δια τας υποθέσεις των μεταβαίνοντες άλλοτε εκεί παρέμενον εκόντες άκοντες ημέρας πολλάς. Σήμερον δε η Κορινθία ολόκληρος, η μεγάλη δικαστική τροφοδότις του Ναυπλίου, συγκοινωνεί σιδηροδρομικώς, και έρχεται το βράδυ ο Κορίνθιος δια να απέλθη την επομένη».


Το τέλος του ΙΘ' αι. θα σημάνει και το τέλος της αστικής τάξης του Ναυπλίου, της τάξης εκείνης που στήριζε την άνεση και το κύρος της στο εμπόριο και την οικονομία γενικότερα. Θα μείνουν μόνον τα μεγαλοπρεπή μέγαρα και τα κηρύκεια του Ερμή σε περικαλλή επιτύμβια μνημεία στο κοιμητήριο της πόλης να μας τη θυμίζουν. Αλλά και τα μεγάλα οικήματα, τα οποία κάποτε εξασφάλιζαν στο Ναύπλιο προνομιακή θέση, γρήγορα θα πάψουν να λειτουργούν ως πόλοι έλξης, μετά την κατασκευή αναλογών οικημάτων στη Σπάρτη, την Τρίπολη και την Κόρινθο. Στο εξής, και για πολλές δεκαετίες, η αστική ζωή της αργολικής πρωτεύουσας θα έρπει, τροφοδοτούμενη μόνον από τη λειτουργία του διοικητικού μηχανισμού και των δικαστηρίων. Η πόλη θα επιχειρήσει μια ηρωική έξοδο, θα προσπαθήσει να ανασάνει με την κατεδάφιση των ανατολικών της οχυρώσεων και της «Πύλης της Στεριάς», θα προσπαθήσει να ανοίξει νέους παραγωγικούς δρόμους μέσα από εργοστάσια της κονσερβοποιίας αγροτικών προϊόντων. Όμως θα πρέπει να περιμένει ως τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες τα πλουτοφόρα χελιδόνια του τουρισμού, τα οποία θα την αναδείξουν στην πρωτοπορία του ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας.